Kekurangan unsur surih dalam tumbuhan merujuk kepada keadaan di mana tumbuhan kekurangan bekalan unsur penting tertentu yang mencukupi yang diperlukan untuk pertumbuhan dan perkembangan yang betul. Unsur surih, juga dikenali sebagai mikronutrien, dimana nutrien penting ini diperlukan oleh tumbuhan dalam kuantiti yang sangat kecil tetapi penting untuk kesihatan dan fungsi keseluruhannya. Unsur surih yang paling biasa diperlukan untuk pertumbuhan tumbuhan ialah besi (Fe), mangan (Mn), zink (Zn), kuprum (Cu), molibdenum (Mo), boron (B), dan klorin (Cl).
Tumbuhan yang mengalami kekurangan unsur surih boleh membawa kepada pelbagai gangguan fisiologi dan metabolik, akhirnya menjejaskan produktiviti dan kualitinya. Berikut ialah beberapa kekurangan unsur surih yang biasa dikenal pasti dan gejala yang berkaitan dengannya:
Adalah penting untuk ambil perhatian bahawa gejala kekurangan unsur surih boleh ia boleh jadi berbeza-beza antara jenis tumbuhan dan mungkin menyerupai symptom yang disebabkan oleh faktor lain seperti ketidakseimbangan nutrien, penyakit atau tekanan persekitaran. Ujian tanah dan analisis tisu tumbuhan boleh membantu mendiagnosis kekurangan unsur surih dengan tepat.
Untuk menangani kekurangan unsur surih, pelbagai langkah pembaikan boleh diambil, seperti menggunakan semburan daun atau pindaan tanah yang mengandungi unsur kekurangan tertentu. Pembajaan daun atau foliar amat berkesan untuk kesan yang cepat, manakala pembaikan tanah boleh memberikan penyelesaian jangka panjang. Pendekatan yang sesuai bergantung pada kekurangan dan keterukannya.
Kesimpulannya, kekurangan unsur surih dalam tumbuhan boleh memberi kesan negatif kepada pertumbuhan dan produktiviti tanaman. Pengenalpastian yang tepat pada masanya dan strategi pengurusan yang sesuai adalah penting untuk memastikan pengambilan nutrien yang optimum dan kesihatan tumbuhan secara menyeluruh.